سبزها یکپارجه شوید! بهزاد نبوی بر روی تخت بیمارستان هم در محاصره کودتاگران است:![]()
آغاز موج سبز نامه‌نویسی برای بیمار ممنوع‌الملاقات جنبش سبز
چندی پیش از این در یکی از موج‌آفرینی‌های سبزمان با عنوان یادمان اسرای جنبش سبز پیشنهاد کرده بودیم که از این پس برای پاسداشت نام اسرای این جنبش هر هفته را به نام دو اسیر در بند نام‌گذاری خواهیم کرد و به طرق مختلف سعی خواهیم نمود تا هفت روز را با نام آن دو اسیر عزیز سبز نگه داریم، برایشان بنویسیم، آهنگ و پوستر و آثار هنری تولید کنیم و از همه مهم‌تر دعا کنیم تا زودتر تن عزیزشان از بند ظلم برهد.
متن کامل موج آفرینی یادمان اسرای جنبش سبز را در اینجا بخوانید
هفته نخست این موج آفرینی را با دو نام آشنا و از پیشکسوتان عرصه آزادی‌خواهی و اصلاح‌طلبی، سعید حجاریان و بهزاد نبوی آغاز کردیم و درست یک روز پس از اعلام این دو نام بود که دعای شما خوبان کارساز افتاد و سعید حجاریان بعد از صد و اندی روز اسارت از بند رست و آزاد شد. پیرو این آزادی، نام محمد ملکی از دیگر اسرای دربند جنبش سبز به عنوان یکی از دو اسیر این هفته معرفی شد. اما هنوز دو روز بیشتر از شادی خبر آزادی سعید حجاریان نگذشته بود که دیگر اسیر پاک‌دست و غیور این جنبش، بهزاد نبوی به علت وخامت وضعیت جسمی از بازداشتگاه راهی بیمارستان شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت.
بهزاد نبوی بی‌شک از نام‌اورترین مردان سیاست ایران در عرصه مبارزات سیاسی قبل و بعد از انقلاب است و بی‌جهت نیست که او را چریک پیر اصلاحات نام نهاده‌اند. نبوی سالیان طولانی در زندان‌های رژیم شاهنشاهی داغ شکنجه را به تن خرید تا راه انقلاب را هموارتر کند. پس از انقلاب نیز لحظه‌ای از تلاش و پایمردی در جهت تحقق آرمان‌های اصیل انقلاب فروگذار ننمود. بهزاد نبوی را هر کس که تنها چند لحظه با او هم‌نشین شده باشد به سلامت نفس، فروتنی و استواری و صراحت می‌شناسد و بی‌جهت نیست که تا این میزان سایه‌اش بر سر اقتدارگرایان سنگینی می‌کند.
اینک این تن پاک، در کنج بیمارستانی در تهران بستری شده است. بعد از مدت‌ها ممنوع‌الملاقات بودن و تنها یک بار ملاقات با همسرش، اکنون از تن مریض و رنجور او هم نمی‌گذرند و حتی در بیمارستان و پس از عمل جراحی نیز راه ملاقات دوستداران و علاقمندان این بزرگ‌مرد آزادی‌خواه را نیز سد کرده‌اند. اینک وقت آن است که وفاداریمان را به این پیر مکتب اصلاح‌گری نشان دهیم. وقت آن است که خشممان را از این همه ظلم و بی‌عدالتی که بر این تن خسته و ذهن و جان همسر و فرزندانش می‌رود را در نوشته‌ها و نامه‌هایمان به او و خانواده‌اش فریاد کنیم.
وقت آن است که کاغذ و قلم برداریم و او را خطاب قرار دهیم و برایش نامه بنویسیم و بگوییم تا پای جان برای آزادی او ایستاده‌ایم و دعا می کنیم و چقدر آرزوی سلامتی و صحت زودهنگامش را داریم. وقت آن است که زنان و دختران سبزباور این خاک با دل‌گویه‌‌های خود به یاری همسر بزرگوار و صبور بهزاد نبوی بیایند و برایش بنویسند که گرچه این روزها در کنارش نیستند اما برای صبر و استواری‌اش دعا می‌کندد. وقت آن است که پسران و مردان این خاک برای فرزندان نبوی چون برادرانشان بنویسند. باید این چند روز را با نام عزیز نبوی و دعاها و نامه‌هایمان سبز کنیم.
یک نسخه از نامه‌هایی که خطاب به نبوی و خانواده عزیزش فرستاده می‌شوند در اختیار خانواده ایشان قرار خواهد گرفت و به دست چریک پیر اصلاحات خواهد رسید.
با نوشته‌هایمان به کودتاگران ثابت خواهیم کرد که گرچه راه عیادت را بر ما بسته‌آند اما ما ساکت نخواهیم نشست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر